Historia fotowoltaiki sięga 1839 roku, kiedy francuski fizyk Alexandre Edmond Becquerel odkrył efekt fotoelektryczny. Stwierdza to, że elektrony mogą być uwalniane z metalu przez napromieniowanie jego powierzchni światłem (fotonami). Pojawienie się powstającego napięcia elektrycznego nazywa się efektem fotoelektrycznym.
Calvin S. Fuller, chemik w Bell Labs z jednym z pierwszych ogniw słonecznych (Źródło: APS Physics)
Praktyczne zastosowanie fotowoltaiki nastąpiło jednak dopiero sto lat później. Russel S. Ohl, badacz półprzewodników z amerykańską firmą Bell Labs, odkrył w 1940 r., że elektryczność wytwarzana jest w oświetleniu próbek krzemu. W 1954 r. Bell Labs zaprezentował publicznie pierwszy moduł fotowoltaiczny. Moduły miały już wydajność 6%, ale nadal były stosunkowo drogie w produkcji.
Na początku moduły fotowoltaiczne były wykorzystywane głównie w podróżach kosmicznych, ponieważ mogły dostarczać satelitom energię elektryczną dłuższą niż akumulatory. Tylko państwowe programy wsparcia, które zostały zainicjowane przez wiele krajów, aby pomóc w wprowadzeniu fotowoltaiki na rynek, ostatecznie przyniosły technologii decydujący przełom.
Od tego czasu wydajność modułów stale się poprawia, a koszt modułu gwałtownie spadł w ostatnich latach. Moduły fotowoltaiczne są dziś masowo produkowane na linii montażowej, a Chiny są zdecydowanie największym producentem paneli fotowoltaicznych w zglobalizowanym świecie.
Info: https://www.wegatech.de/ratgeber/photovoltaik/photovoltaikanlagen/
